خدای ناکرده

امروز صبح یعنی دقایقی پیش از اینکه بیام اینجا صدای جیغ و فریاد یه زنو شنیدم. سریع رفتم ببینم چه خبره توی کوچه ای رفتم و اونجا نبود اما دو نفر زن و مرد هم اومده بودن دنبال منشا صدا بودن (انگار هواپیما که رد میشه از صداش نمیشه دقیق فهمید کجاست ) آخر رفتم به جهت مخالف توی کوچه ای دیگه تا دوباره داخل یه فرعی رفتم و صدای حق حق گریه هاشو شنیدم....با خودشونیا مشکل داشت....چند دقیقه صبر کردم تا دیگه از صداش فهمیدم آروم شده بعد آمدم خانه...
اما همیشه اول باید بگی با خودت که حتما داره اتفاق بدی برای فلانی میافته والا اگر همون اول بگی حتما با خودشون مشکل دارن یهو دیدی یه خانمی که واقعا به کمک مردم احتیاج داره در خیال راحت آدم بدا از دست میره...

اینو میگم چون تا حالا توی شهرمون چندبار متوجه این شدم که یه خانم توی خطر هست...اما هیچ بارش کاری از ما برنیامد...البته شاید از دیگران برآمده باشه. خلاصه این روزا تا صدای جیغ یه دختر بچه هم میشنوم دلم به تپش میافته و میدوم سمت پنجره تا بیرونو ببینم....چراکه واقعا توی دنیای آلوده ای هستیم...بعضیا از توجه ام دچار تعجب میشن اما مورد اینه که من تجربه دیدن این مشکلاتو از نزدیک داشتم اما اونهایی که تعجب میکنن این چیزا را شاید فقط توی سریال های تلویزیون دیده باشن....بس که توی لاک خودشون هستن